Een middelbare school leerling werd aangemeld met sombere en depressieve klachten. De jongere heeft suïcidale gedachten en gaat nauwelijks naar school. Door de ernst van de situatie is een intensieve therapie ingezet met een individueel behandelaar, een systeembehandelaar en een kinder- en jeugdpsychiater.
Na een escalatie komt direct na melding van de ouders de betrokken collega van KOOS op huisbezoek. De ouders en de jongere maken zich ernstig zorgen over de situatie.
Ook de kinder- en jeugdpsychiater wordt betrokken. In het overleg blijkt dat ook de psychiater de situatie dermate zorgelijk vindt, dat de mogelijkheid voor een crisisopname op tafel komt. Er is dan ook direct een plek beschikbaar.
Er wordt uitvoerig met de ouders en met de jongere gesproken over wat zij willen en wat er mogelijk is. Wat kan er in deze situatie en hoe kunnen we meedenken met de wens van de jongere en het gezin? Uiteindelijk is er na afstemming met de psychiater van het UMC, de psychiater van KOOS, de betrokken behandelaren bij KOOS, en natuurlijk met de ouders en jongere zelf, de afweging gemaakt dat een plek in de crisisopvang in deze situatie meer kwaad dan goed zou doen. Er wordt gekozen om de jongere thuis te houden.
We willen dat alle kinderen en jongeren zo thuis mogelijk en in een gezinssituatie kunnen opgroeien. We zoeken altijd zoveel mogelijk naar oplossingen binnen het eigen vermogen van het gezin. Daarom hebben we in deze situatie de crisisopvang zoveel mogelijk naar huis vertaald. Om dit te kunnen doen, is er een duidelijk programma dat door zowel de ouders, de jongere als door het behandelteam wordt gevolgd. Ze volgen de richtlijnen en protocollen die in de crisisopvang ook gelden en er is een goede monitoring. Daarnaast zijn er afspraken gemaakt om weer vertrouwen op te bouwen en uit crisissituatie te raken.
Zo blijft het gezin bijeen, hebben steun aan elkaar en is de hulp dichtbij wanneer het nodig is. Dit is in lijn met de stedelijke ambitie op Wel thuis waar KOOS invulling aan geeft. Het blijkt wederom hoe belangrijk het is om met alle betrokken partijen korte lijnen te hebben. Ook met de school, zodat ook zij goed zijn aangehaakt op de stappen die worden gezet.